بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی بر نفاق در سازمان با نقش میانجی شایعه‌پراکنی در لایه‌های سازمان

بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی بر نفاق در سازمان ازطریق نقش میانجی شایعه سازمانی، هدف مطالعه حاضر است. روش پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازجهت شیوه گردآوری داده‌ها، آمیخته اکتشافی است. در بخش کیفی، جامعه آماری را جمعی از صاحب‌نظران و در بخش کمی تمامی کارکنان دانشگاه دولتی شهر بندرعباس تشکیل داده است. برای تعیین حجم نمونه در بخش کیفی از نمونه­گیری نظری و برای تعیین حجم نمونه بخش کمی از جدول کرجسی و مورگان (1997) و به شیوه نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای استفاده شده است. ابراز گردآوری داده­ها در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه­های محقق‌ساخته و استاندارد بود که روایی ابزار کیفی با استفاده از فرآیندهای سه‌گانه تطبیق توسط اعضا، بررسی همکار و مشارکتی‌بودن پژوهش و در بخش کمی با استفاده از روایی صوری و روایی سازه مورد تأیید قرار گرفت. همچنین برای ارزیابی پایایی در بخش کیفی از سه فن کسب اطلاعات دقیق موازی، کنترل­های اعضا، و خودبازبینی محقق و در بخش کمی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد فرهنگ مشارکتی، مأموریتی و انطباق­پذیری بر شایعه سازمانی، نفاق فردی و نفاق سازمانی، تأثیر منفی دارند و فرهنگ سازگاری بر هیچ‌یک از متغیرهای مذکور تأثیرگذاری معنی‌داری ندارد. درنهایت فرهنگ سازمانی بر کاهش نفاق در سازمان تأثیرگذار و شایعه سازمانی نیز به‌عنوان متغیر میانجی این رابطه را تقویت می­کند.